efsanevi buyucu hükümdar. sahnamede iranlıların karşısında yer alır. ölüm
meleğinden kaçmak için yer altında yaptığı bin sütunlu sarayına sığınır. öyle
bir saraydır ki burası içerisinde kendi güneşi ve ayı bile vardır. ama bütün
kudretine rağmen efrasiyab, ölüm meleğiyle yaptığı mücadeleyi kaybeder. bu
hikayenin bugünkü semerkant'ın yanıbaşında kurulu olduğu efrasiyab tepelerinde
geçtiğine inanılır.
demek ki ölümden kaçılmıyormuş. haftasonu palermo shooting diye bir film vardı. onda da benzer bir konu vardı. azrail benden korkma, beni bir kötülük olarak değil iyilik olarak gör diyordu başroldeki abiye. sonunu tam anlayamasam da fena film değildi.
işte öyle. efrasiyab, palermo, kuşlar, falan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder